又通衢

又通衢原文：

禹王不复生，前功不可寻，犹如残鸦影没，天地苍茫，然则何地可为托身之所乎。故继云“无言倦凭秋树”也。语有之云“予欲无言”；又曰“夫复何言”。其所以“无言”者，正自有无穷不忍明言、不可尽言之痛也。然则此时之登临，于追怀感慨之余，唯“倦凭秋树”而已。此处著一“倦”字，自可由登临之劳倦而来，然而此句紧承首句“三千年事”之下，则其所负荷者，亦有千古人类于此忧患劳生中所感受之疲弊也。而其所凭倚者，则惟有此一萧瑟凋零之秋树而已(...)
伸腰再拜跪，问客平安不？
仰望苍天意深沉，苍天对我却无情。天下久久不太平，降下大祸世不宁。国内无处有安定，戕害士人与庶民。病虫为害庄稼毁，长年累月无止境。罪恶法网不收敛，苦难深渊难减轻。人家有块好田地，你却侵夺据为己。人家拥有强劳力，你却夺取占便宜。这人原本无罪过，你却反目来拘捕。那人该是罪恶徒，你却赦免又宽恕。有才男子称霸王，有才女子便国亡。可叹此妇太逞狂，如枭如鸱恶名当。花言巧语善说谎，灾难邪恶祸根藏。祸乱不是从天降，出自妇人那一方。不是他人来教诲，只因帖近女红妆。罗织罪名穷陷害，前言后语相违背。难道她还不狠毒？穷凶极恶又有谁！好比奸商发横财，君子洞察目了然。妇人不该理朝政，蚕织女工全抛开。苍天为何责罚苦？神灵为何不庇护？元凶顽敌全不(...)
诗中还表现了三种人的心态。第一种是末世昏君。此诗没有明确指出周幽王，而是用暗示的方法让人们想到幽王。“天”在古代常用来象征君王，诗中说“民今方殆，视天梦梦”，就是很严厉地指责周幽王面对百姓危殆、社稷不保的现实毫不觉悟，却只顾占卜解梦（“召彼故老，讯之占梦”）。“赫赫宗周，褒姒灭之”二句，矛头直指最高统治者。杜甫《丽人行》、《哀江头》、《自京赴奉先县咏怀五百字》等都直接揭露当朝天子，当是受此类诗影响。此诗批评最高当权者亲小人（“瞻彼中林，侯薪侯蒸”），远贤臣（“乃弃尔辅”），行虐政（“念国之为虐”）。指出如果国家真正颠覆，再求救于人，则悔之无及（“载输尔载，将伯助予”）。这样的末世昏君前有桀、纣，后有胡亥、杨广，历史上不绝如缕，所以其揭露是有意义的。第二种是得志的小人。他们巧言令色，嫉贤妒能（“好言自口，莠言自口”），结党营私，朋比为奸（“洽比其邻，昏姻孔云”），心肠毒如蛇蝎（“胡为虺蜴”），但却能得到君王的宠幸与重用，享有高官厚禄，诗人对这种蠹害国家的蟊贼表示了极大的憎恨与厌恶。第三种人是广大人民。他们承受着层层的剥削和压迫，在暴政之下没有平平安安的生活，而只有形形色色的灾难（“民今无禄，天天是椓”），而且动辄得咎，只能谨小慎微，忍气吞声（“不敢不局”、“不敢不蹐”）(...)
全诗共十句，除了“客行”二句外，所描写的都是极其具体的行动，而这些行动是一(...)
二　　风和烟都散尽了，天和山是一样的颜色。（我的小船）随着江流飘荡，时而偏东，时而偏西。从富阳到桐庐一百来里的水路，奇异的山水，独一无二。　　江水都是青白色，千丈深的地方都能看得清楚。游动的鱼儿和细碎的沙石，也可以看得清清楚楚，毫无障碍。湍急的水流比箭还快，迅猛的浪涛像飞奔的骏马。　　江两岸的高山上，全都生长着密而绿的树；山峦凭借着(高峻的)地势，争着向上，仿佛都在相互争着往高处和远处伸展，笔直地向上，直插云天，形成了无数的山峰。（山间的）泉水冲击着岩石，发出泠泠的响声；美丽的百鸟互相和鸣，鸣声嘤嘤，和谐动听。蝉儿和猿猴也长时间(...)
伸腰再拜跪，问客平安不？
仰望苍天意深沉，苍天对我却无情。天下久久不太平，降下大祸世不宁。国内无处有安定，戕害士人与庶民。病虫为害庄稼毁，长年累月无止境。罪恶法网不收敛，苦难深渊难减轻。人家有块好田地，你却侵夺据为己。人家拥有强劳力，你却夺取占便宜。这人原本无罪过，你却反目来拘捕。那人该是罪恶徒，你却赦免又宽恕。有才男子称霸王，有才女子便国亡。可叹此妇太逞狂，如枭如鸱恶名当。花言巧语善说谎，灾难邪恶祸根藏。祸乱不是从天降，出自妇人那一方。不是他人来教诲，只因帖近女红妆。罗织罪名穷陷害，前言后语相违背。难道她还不狠毒？穷凶极恶又有谁！好比奸商发横财，君子洞察目了然。妇人不该理朝政，蚕织女工全抛开。苍天为何责罚苦？神灵为何不庇护？元凶顽敌全不(...)
下面接写柳色绵延不断。一到春天，路旁堤畔之柳笼烟罩雾，葱茏翠绿，望之令人心醉。诗人的目光，正是被这迷人的柳色所牵引，向前移去，直到桥边，眼看柳色就要被隔断，可是跨过桥去，向旁一弯，却又顺着长堤，向前延伸，最后虽然眼中已望不见柳，但心中仿佛仍然见到青青的柳色向远方伸去。“行”作“行踪”、“踪迹”解。“意相随”既指春柳傍随长堤而去，也指诗人的心为柳所系，紧随不舍，最后直至青楼酒旗、柳花似雪之处。“青楼”、“酒旗”是人间繁华之地；飞花似(...)
这是一首充满着忧愤情绪的哀怨诗。从诗本身所表述的内容来看，当是诗人的父亲听信了谗言，把他放逐，致使他幽怨哀伤、寤寐不安、怨天尤父、零泪悲怀。《毛诗序》说：“《小弁》，刺幽王也，太子之傅作焉。”毛传还补充说：“幽王娶申女，生太子宜臼，又说（悦）褒姒，生子伯服，立以为后，而放宜臼，将杀之。”对于这一历史史实，司马迁《史记·周本纪》记述得更为详实。但此诗是宜臼自作，还是宜臼之傅所作，各家又有不同说法。宋人朱熹在《诗集传》中说：“幽王娶于申，生太子宜臼，后得褒姒而惑之，生子伯服，信其谗，黜申后，逐宜臼，而宜臼作此诗以自怨也。序以为太子傅述太子之情以为是诗，不知其何所据也。”可是，他在注《孟子》时，又反赵岐注而认为是“太子傅之作”，并在《诗序辨说》中说：“此诗明白为放子之作无疑，但未有以见其必为宜臼耳。”可见，他也是首鼠两端，举棋不定的。三家诗又与上述诸说大相径庭，提出了新说。王先谦在《诗三家义(...)
近来哪(...)

又通衢拼音解读：

yǔ wáng bú fù shēng ，qián gōng bú kě xún ，yóu rú cán yā yǐng méi ，tiān dì cāng máng ，rán zé hé dì kě wéi tuō shēn zhī suǒ hū 。gù jì yún “wú yán juàn píng qiū shù ”yě 。yǔ yǒu zhī yún “yǔ yù wú yán ”；yòu yuē “fū fù hé yán ”。qí suǒ yǐ “wú yán ”zhě ，zhèng zì yǒu wú qióng bú rěn míng yán 、bú kě jìn yán zhī tòng yě 。rán zé cǐ shí zhī dēng lín ，yú zhuī huái gǎn kǎi zhī yú ，wéi “juàn píng qiū shù ”ér yǐ 。cǐ chù zhe yī “juàn ”zì ，zì kě yóu dēng lín zhī láo juàn ér lái ，rán ér cǐ jù jǐn chéng shǒu jù “sān qiān nián shì ”zhī xià ，zé qí suǒ fù hé zhě ，yì yǒu qiān gǔ rén lèi yú cǐ yōu huàn láo shēng zhōng suǒ gǎn shòu zhī pí bì yě 。ér qí suǒ píng yǐ zhě ，zé wéi yǒu cǐ yī xiāo sè diāo líng zhī qiū shù ér yǐ (...)
shēn yāo zài bài guì ，wèn kè píng ān bú ？
yǎng wàng cāng tiān yì shēn chén ，cāng tiān duì wǒ què wú qíng 。tiān xià jiǔ jiǔ bú tài píng ，jiàng xià dà huò shì bú níng 。guó nèi wú chù yǒu ān dìng ，qiāng hài shì rén yǔ shù mín 。bìng chóng wéi hài zhuāng jià huǐ ，zhǎng nián lèi yuè wú zhǐ jìng 。zuì è fǎ wǎng bú shōu liǎn ，kǔ nán shēn yuān nán jiǎn qīng 。rén jiā yǒu kuài hǎo tián dì ，nǐ què qīn duó jù wéi jǐ 。rén jiā yōng yǒu qiáng láo lì ，nǐ què duó qǔ zhàn biàn yí 。zhè rén yuán běn wú zuì guò ，nǐ què fǎn mù lái jū bǔ 。nà rén gāi shì zuì è tú ，nǐ què shè miǎn yòu kuān shù 。yǒu cái nán zǐ chēng bà wáng ，yǒu cái nǚ zǐ biàn guó wáng 。kě tàn cǐ fù tài chěng kuáng ，rú xiāo rú chī è míng dāng 。huā yán qiǎo yǔ shàn shuō huǎng ，zāi nán xié è huò gēn cáng 。huò luàn bú shì cóng tiān jiàng ，chū zì fù rén nà yī fāng 。bú shì tā rén lái jiāo huì ，zhī yīn tiē jìn nǚ hóng zhuāng 。luó zhī zuì míng qióng xiàn hài ，qián yán hòu yǔ xiàng wéi bèi 。nán dào tā hái bú hěn dú ？qióng xiōng jí è yòu yǒu shuí ！hǎo bǐ jiān shāng fā héng cái ，jun1 zǐ dòng chá mù le rán 。fù rén bú gāi lǐ cháo zhèng ，cán zhī nǚ gōng quán pāo kāi 。cāng tiān wéi hé zé fá kǔ ？shén líng wéi hé bú bì hù ？yuán xiōng wán dí quán bú (...)
shī zhōng hái biǎo xiàn le sān zhǒng rén de xīn tài 。dì yī zhǒng shì mò shì hūn jun1 。cǐ shī méi yǒu míng què zhǐ chū zhōu yōu wáng ，ér shì yòng àn shì de fāng fǎ ràng rén men xiǎng dào yōu wáng 。“tiān ”zài gǔ dài cháng yòng lái xiàng zhēng jun1 wáng ，shī zhōng shuō “mín jīn fāng dài ，shì tiān mèng mèng ”，jiù shì hěn yán lì dì zhǐ zé zhōu yōu wáng miàn duì bǎi xìng wēi dài 、shè jì bú bǎo de xiàn shí háo bú jiào wù ，què zhī gù zhàn bo jiě mèng （“zhào bǐ gù lǎo ，xùn zhī zhàn mèng ”）。“hè hè zōng zhōu ，bāo sì miè zhī ”èr jù ，máo tóu zhí zhǐ zuì gāo tǒng zhì zhě 。dù fǔ 《lì rén háng 》、《āi jiāng tóu 》、《zì jīng fù fèng xiān xiàn yǒng huái wǔ bǎi zì 》děng dōu zhí jiē jiē lù dāng cháo tiān zǐ ，dāng shì shòu cǐ lèi shī yǐng xiǎng 。cǐ shī pī píng zuì gāo dāng quán zhě qīn xiǎo rén （“zhān bǐ zhōng lín ，hóu xīn hóu zhēng ”），yuǎn xián chén （“nǎi qì ěr fǔ ”），háng nuè zhèng （“niàn guó zhī wéi nuè ”）。zhǐ chū rú guǒ guó jiā zhēn zhèng diān fù ，zài qiú jiù yú rén ，zé huǐ zhī wú jí （“zǎi shū ěr zǎi ，jiāng bó zhù yǔ ”）。zhè yàng de mò shì hūn jun1 qián yǒu jié 、zhòu ，hòu yǒu hú hài 、yáng guǎng ，lì shǐ shàng bú jué rú lǚ ，suǒ yǐ qí jiē lù shì yǒu yì yì de 。dì èr zhǒng shì dé zhì de xiǎo rén 。tā men qiǎo yán lìng sè ，jí xián dù néng （“hǎo yán zì kǒu ，yǒu yán zì kǒu ”），jié dǎng yíng sī ，péng bǐ wéi jiān （“qià bǐ qí lín ，hūn yīn kǒng yún ”），xīn cháng dú rú shé xiē （“hú wéi huī yì ”），dàn què néng dé dào jun1 wáng de chǒng xìng yǔ zhòng yòng ，xiǎng yǒu gāo guān hòu lù ，shī rén duì zhè zhǒng dù hài guó jiā de máo zéi biǎo shì le jí dà de zēng hèn yǔ yàn è 。dì sān zhǒng rén shì guǎng dà rén mín 。tā men chéng shòu zhe céng céng de bāo xuē hé yā pò ，zài bào zhèng zhī xià méi yǒu píng píng ān ān de shēng huó ，ér zhī yǒu xíng xíng sè sè de zāi nán （“mín jīn wú lù ，tiān tiān shì zhuó ”），ér qiě dòng zhé dé jiù ，zhī néng jǐn xiǎo shèn wēi ，rěn qì tūn shēng （“bú gǎn bú jú ”、“bú gǎn bú jí ”）(...)
quán shī gòng shí jù ，chú le “kè háng ”èr jù wài ，suǒ miáo xiě de dōu shì jí qí jù tǐ de háng dòng ，ér zhè xiē háng dòng shì yī (...)
èr 　　fēng hé yān dōu sàn jìn le ，tiān hé shān shì yī yàng de yán sè 。（wǒ de xiǎo chuán ）suí zhe jiāng liú piāo dàng ，shí ér piān dōng ，shí ér piān xī 。cóng fù yáng dào tóng lú yī bǎi lái lǐ de shuǐ lù ，qí yì de shān shuǐ ，dú yī wú èr 。　　jiāng shuǐ dōu shì qīng bái sè ，qiān zhàng shēn de dì fāng dōu néng kàn dé qīng chǔ 。yóu dòng de yú ér hé xì suì de shā shí ，yě kě yǐ kàn dé qīng qīng chǔ chǔ ，háo wú zhàng ài 。tuān jí de shuǐ liú bǐ jiàn hái kuài ，xùn měng de làng tāo xiàng fēi bēn de jun4 mǎ 。　　jiāng liǎng àn de gāo shān shàng ，quán dōu shēng zhǎng zhe mì ér lǜ de shù ；shān luán píng jiè zhe (gāo jun4 de )dì shì ，zhēng zhe xiàng shàng ，fǎng fó dōu zài xiàng hù zhēng zhe wǎng gāo chù hé yuǎn chù shēn zhǎn ，bǐ zhí dì xiàng shàng ，zhí chā yún tiān ，xíng chéng le wú shù de shān fēng 。（shān jiān de ）quán shuǐ chōng jī zhe yán shí ，fā chū líng líng de xiǎng shēng ；měi lì de bǎi niǎo hù xiàng hé míng ，míng shēng yīng yīng ，hé xié dòng tīng 。chán ér hé yuán hóu yě zhǎng shí jiān (...)
shēn yāo zài bài guì ，wèn kè píng ān bú ？
yǎng wàng cāng tiān yì shēn chén ，cāng tiān duì wǒ què wú qíng 。tiān xià jiǔ jiǔ bú tài píng ，jiàng xià dà huò shì bú níng 。guó nèi wú chù yǒu ān dìng ，qiāng hài shì rén yǔ shù mín 。bìng chóng wéi hài zhuāng jià huǐ ，zhǎng nián lèi yuè wú zhǐ jìng 。zuì è fǎ wǎng bú shōu liǎn ，kǔ nán shēn yuān nán jiǎn qīng 。rén jiā yǒu kuài hǎo tián dì ，nǐ què qīn duó jù wéi jǐ 。rén jiā yōng yǒu qiáng láo lì ，nǐ què duó qǔ zhàn biàn yí 。zhè rén yuán běn wú zuì guò ，nǐ què fǎn mù lái jū bǔ 。nà rén gāi shì zuì è tú ，nǐ què shè miǎn yòu kuān shù 。yǒu cái nán zǐ chēng bà wáng ，yǒu cái nǚ zǐ biàn guó wáng 。kě tàn cǐ fù tài chěng kuáng ，rú xiāo rú chī è míng dāng 。huā yán qiǎo yǔ shàn shuō huǎng ，zāi nán xié è huò gēn cáng 。huò luàn bú shì cóng tiān jiàng ，chū zì fù rén nà yī fāng 。bú shì tā rén lái jiāo huì ，zhī yīn tiē jìn nǚ hóng zhuāng 。luó zhī zuì míng qióng xiàn hài ，qián yán hòu yǔ xiàng wéi bèi 。nán dào tā hái bú hěn dú ？qióng xiōng jí è yòu yǒu shuí ！hǎo bǐ jiān shāng fā héng cái ，jun1 zǐ dòng chá mù le rán 。fù rén bú gāi lǐ cháo zhèng ，cán zhī nǚ gōng quán pāo kāi 。cāng tiān wéi hé zé fá kǔ ？shén líng wéi hé bú bì hù ？yuán xiōng wán dí quán bú (...)
xià miàn jiē xiě liǔ sè mián yán bú duàn 。yī dào chūn tiān ，lù páng dī pàn zhī liǔ lóng yān zhào wù ，cōng lóng cuì lǜ ，wàng zhī lìng rén xīn zuì 。shī rén de mù guāng ，zhèng shì bèi zhè mí rén de liǔ sè suǒ qiān yǐn ，xiàng qián yí qù ，zhí dào qiáo biān ，yǎn kàn liǔ sè jiù yào bèi gé duàn ，kě shì kuà guò qiáo qù ，xiàng páng yī wān ，què yòu shùn zhe zhǎng dī ，xiàng qián yán shēn ，zuì hòu suī rán yǎn zhōng yǐ wàng bú jiàn liǔ ，dàn xīn zhōng fǎng fó réng rán jiàn dào qīng qīng de liǔ sè xiàng yuǎn fāng shēn qù 。“háng ”zuò “háng zōng ”、“zōng jì ”jiě 。“yì xiàng suí ”jì zhǐ chūn liǔ bàng suí zhǎng dī ér qù ，yě zhǐ shī rén de xīn wéi liǔ suǒ xì ，jǐn suí bú shě ，zuì hòu zhí zhì qīng lóu jiǔ qí 、liǔ huā sì xuě zhī chù 。“qīng lóu ”、“jiǔ qí ”shì rén jiān fán huá zhī dì ；fēi huā sì (...)
zhè shì yī shǒu chōng mǎn zhe yōu fèn qíng xù de āi yuàn shī 。cóng shī běn shēn suǒ biǎo shù de nèi róng lái kàn ，dāng shì shī rén de fù qīn tīng xìn le chán yán ，bǎ tā fàng zhú ，zhì shǐ tā yōu yuàn āi shāng 、wù mèi bú ān 、yuàn tiān yóu fù 、líng lèi bēi huái 。《máo shī xù 》shuō ：“《xiǎo biàn 》，cì yōu wáng yě ，tài zǐ zhī fù zuò yān 。”máo chuán hái bǔ chōng shuō ：“yōu wáng qǔ shēn nǚ ，shēng tài zǐ yí jiù ，yòu shuō （yuè ）bāo sì ，shēng zǐ bó fú ，lì yǐ wéi hòu ，ér fàng yí jiù ，jiāng shā zhī 。”duì yú zhè yī lì shǐ shǐ shí ，sī mǎ qiān 《shǐ jì ·zhōu běn jì 》jì shù dé gèng wéi xiáng shí 。dàn cǐ shī shì yí jiù zì zuò ，hái shì yí jiù zhī fù suǒ zuò ，gè jiā yòu yǒu bú tóng shuō fǎ 。sòng rén zhū xī zài 《shī jí chuán 》zhōng shuō ：“yōu wáng qǔ yú shēn ，shēng tài zǐ yí jiù ，hòu dé bāo sì ér huò zhī ，shēng zǐ bó fú ，xìn qí chán ，chù shēn hòu ，zhú yí jiù ，ér yí jiù zuò cǐ shī yǐ zì yuàn yě 。xù yǐ wéi tài zǐ fù shù tài zǐ zhī qíng yǐ wéi shì shī ，bú zhī qí hé suǒ jù yě 。”kě shì ，tā zài zhù 《mèng zǐ 》shí ，yòu fǎn zhào qí zhù ér rèn wéi shì “tài zǐ fù zhī zuò ”，bìng zài 《shī xù biàn shuō 》zhōng shuō ：“cǐ shī míng bái wéi fàng zǐ zhī zuò wú yí ，dàn wèi yǒu yǐ jiàn qí bì wéi yí jiù ěr 。”kě jiàn ，tā yě shì shǒu shǔ liǎng duān ，jǔ qí bú dìng de 。sān jiā shī yòu yǔ shàng shù zhū shuō dà xiàng jìng tíng ，tí chū le xīn shuō 。wáng xiān qiān zài 《shī sān jiā yì (...)
jìn lái nǎ (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

近来哪(...)
他们伴送吐尔地汗回家，
请俸禄五六的这万贯，杀人到三二十年，随京随府随州县。自从俺仁君治世，老汉当权，经了这几番刷卷，备细的究出根原。都只是庄农每争竞桑田，弟兄每分另家缘。俺俺俺，宋朝中大小官员；他他他，剩与你财主每追徵了些利钱；您您您，怎知道穷百姓苦恹恹叫屈声冤，如今的离陈州不远，便有人将咱相凌贱，你也则诈眼儿不看见；骑着马，揣着牌，自向前，休得要摆袖揎拳。

相关赏析

携来百侣曾游，忆往昔峥嵘岁月稠。
道是虚空也不著。闻此语，何欣欣，主翁岂是寻常人。
无辱无荣，快乐便宜。
武则天执政时期，多居于东都洛阳，其近臣文士，亦常随行左右，诗由洛阳起笔，说明这是宋之问任居洛阳，偶返山庄时所作。“洛阳城里花如雪，陆浑山中今始发。”起句先以洛阳的春意盎然与山中(...)
这四首诗的另外一个特点，是它们采用了很本色的语言，既质朴自然，又富有个性。这一特点正好是同上一特点相互配合的。诗中“郎作十里行，侬作九里送”一句很可能采自当时的俗谚，它用“十里”“九里”之比，很精炼地概括出“恨不能陪伴始终”这样一层意思。诗句中的“侬”是当时的南方方言，是自称之词。在第一首诗中，两个“侬”字联用，一下就把诗篇的代言特色（即第一人称特色）显示出来了；而且，用“侬”而不用“妾”，便表现了作品的朴野自然之美。“瓶落井”是古代的民间成语，意思相当于石沉大海，经常用于描写恋人之间的关系。敦煌曲子辞（伯3123写本）中有“一只银瓶子，两手拴，携送远行人”的诗句，便是用银瓶来象征始终不渝的恋爱关系的。这里则反用，意味深长地表达了对恋人的忠贞和期待。此外，“艑”是吴楚人对大船的称呼，《荆州土地记》曾说过“湘州七郡，大艑所出，皆受万斛”的话。“珂峨头”指船头的装饰如高耸的玉马笼，古人称马笼头上的玉饰为“珂”，称高耸的状态为“峨”。“欢”是当时的吴语，意即情郎，例如《子夜歌》说：“欢愁侬亦惨”。“五两”则是楚语，指船上侯风的竹竿。例如《文选·江赋》李善注引许慎语说：“綄，侯风也，楚人谓之五两也。”王周《船具诗序》说：“有樯，有五两，有帆，所以使风也。”故敦煌曲子(...)

作者介绍

董楷 （1226—?）宋台州临海人，一作临安人，字正翁，号克斋。理宗宝祐四年进士。初为绩溪县簿，迁知洪州，皆有惠政。累官至吏部郎中。师事陈器之，研通理学。有《克斋集》、《程朱易集》。