送王补之行风忽作因题四句于舟中

送王补之行风忽作因题四句于舟中原文：

肃肃凉风生，加我林壑清。
那里使用？唤你天别无甚事。我与你这封书。你过江直至赤壁连城，请刘玄德去。若见了玄德。你道俺元帅在黄鹤楼上安排筵宴，请玄德公过江赴碧莲会。你小心在意，疾去早来。小将得令。则今日领着元帅将令，直至赤壁连城，请玄德公过江赴碧莲会，走一遭去。云山水陆俱完备，定计铺谋驱铁骑。赤壁相邀玄德公，谨请早赴碧莲会。玄德公也。若你不来时，万事罢论；若来呵，便插翅也飞不过这大江去。排兵布阵用心机，鲁肃疾去莫延迟。玄德若赴碧莲会，不还荆州不放回。骏马雕鞍紫锦袍，胸襟压尽五陵豪。有人采问宗和祖，附凤攀龙是故交。小官姓刘名备，字玄德，大树楼桑人也。某有两八兄弟，二兄弟姓关名羽，字云长，是这蒲州解良人也；三兄弟姓张名飞，字翼德，是这涿州范阳人也。俺三人结义在桃园，曾对天盟誓：不求同日生，则求当日死；一在三在，一亡三亡。俺弟兄三人，自从南阳卧龙冈请下孔明师父来，拜为军师。自博望烧屯，杀夏侯惇十万雄兵，片甲不回。曹操不舍，亲领雄兵百万，来取新野。某遣孔明军师，过江结好于东吴，借起军马数万，拜周瑜为帅，与曹操战于赤壁，火烧兵百万，大败而回。某屯军于赤壁城中，有俺孔明师父，言先取荆州为本，后图西蜀，未为晚矣。今孔明军师领云长、张飞取荆州去了，未见回还。小校门首觑者，看有甚么人来。理会的。某乃鲁肃是也。奉着周瑜元帅的令，持着书呈，前来赤壁连城，请玄德公黄鹤楼上赴碧莲会去，可早来到也。小校报复去，有周瑜元帅差鲁肃持书。在于门首。理会的。喏，报的元帅得知，有东吴国周瑜元帅手下鲁肃，持书来见。周瑜持书呈来，不知主何意？着那下书的人过来。来者何人？小将乃东吴国周瑜手下鲁肃是也。泰俺元帅的将令，持书一封，请(...)
弄权宰相不记名，依稀忆得杨与李。
“怅燕然未勒”四句，用了两个典故：一是《后汉书·窦宪传》所载窦宪登燕然山（即今蒙古人民共和国境内杭爱山），刻石记功而还；二(...)
本篇为祝贺”安远楼”落成而作。淳熙十三年（公元1186年）冬，武昌安远楼建成，姜夔与友人前去友人前去参加落成典礼，自度此曲以纪事。十年后，姜夔的朋友在汉阳江边还听到歌女们唱这首词，并能道出词的本事，姜夔得知后很有感触，便补写了题序。上片写琥昌安远楼，已将”武昌安远楼成”题面缴足。下片转入登楼抒怀。”此地”四句，用崔灏《黄鹤楼》诗意，因楼高入云而有潇酒出尘之想。”玉梯”二句一转，望远生愁。”天涯”三句再一转，有花有酒，可争清愁。”酒”承前”汉 “，”花”承前”姝丽”，又归入”落成”本题。”西山”三句，晚晴气象，微露期望振作之意。上片写炊庆的盛况和楼观的堂皇壮丽。下片写登楼感情，抒写”花消英气”的愁情和对盛衰迭变的历史人生的慨叹。全词由大到小，由远及内，从外面环境写到楼，再写楼中之人。下片则写主体感受，切合崔颢《黄鹤楼》诗的意境，全词凄婉悲壮。”宜有词仙”既有自负之意，也有叹息之情。”玉梯”以下则抒发不为时重的满腔怨愤之情。许昂霄译曰：”(...)
章句复沓，自然算不上是《叔于田》一诗的专利，但设问自答、对比夸张则是其独具个性的特色。各章第二句“巷无居人”、“巷无饮酒”、“巷无服马”，第三句“岂无居人”、“岂无饮酒”、“岂无服马”，第四句“不如叔也”，第五句“洵美且仁”、“洵美且好”、“洵美且武”，相互间有这样的逻辑关系：第二句否定，第三句反诘，第四句作答，第五句述因，通过自问自答，将“洵美……”、“不如……”、“巷无……”（真的既英俊又……，人们都不如他，因此巷里没有人……）这样的正常顺序作一转换，顿觉奇峰突起，余味曲包。陈震《读诗识小录》评道：“平说安能警策，突翻突折，簸弄尽致，文笔最奇。”吴闿生《诗义会通》也说：“案，故撰奇句而自解释之，文章家之逸致也。”对此妙笔都青眼有加。这一设问自答的手法，实际上源出周人对商(...)
“尧舜当之亦禅禹，君失臣兮龙为鱼，权归臣兮鼠变虎。”这段议论性很强，很像在追述造成别离的原因：奸邪当道，国运堪忧。君主用臣如果失当，大权旁落，就会像龙化为可怜的鱼类，而把权力窃取到手的野心家，则会像鼠一样变成吃人的猛虎。当此之际，就是尧亦得禅舜，舜亦得禅禹。诗人说：不要以为我的话是危言耸听、亵渎人们心目中神圣的上古三代，证之典籍，确有尧被秘密囚禁，舜野死蛮荒之说啊。《史记·五帝本纪》正义引《竹书纪年》载：尧年老德衰为舜所囚。《国语·鲁语》：“舜勤民事而野死。”由于忧念国事，诗人观察历史自然别具一副眼光：尧幽囚、舜野死之说，大概都与失权有关吧？“九疑联绵皆相似，重瞳孤坟竟何是？”舜的眼珠有两个瞳孔，人称重华。传说他死在湘南的九嶷山，但九座山峰联绵相似，究竟何处是重华的葬身之地呢？称舜墓为“孤坟”，并且叹息死后连坟地都不能为后人确切知道，更显凄凉。不是死得暧昧，不至于如此。娥皇、女英二位帝子，在绿(...)
“我本楚狂人，凤歌笑孔丘。”起句即用典，开宗明义表达胸襟：我本来就象楚狂接舆，高唱凤歌嘲笑孔丘。孔子曾去楚国，游说楚王。接舆在他车旁唱道：“凤兮凤兮，何德之衰？往者不可谏，来者犹可追！已而！已而！今之从政者殆而！”（《论语?·微子》）嘲笑孔子迷于做官。李白以楚狂自比，表示了对政治前途的失望，暗示出要象楚狂那样游诸名山去过隐居生活。“凤歌”一典，用语精警，内容深刻，饱含身世之感。接着诗人写他离开武昌到庐山：“手持绿玉杖，朝别黄鹤楼。五岳寻仙不辞远，一生好入名山游”。诗人以充满神话传说的色彩表述他的行程(...)
接着两句“赧郎明月夜，歌曲动寒川”，转入对冶炼工人形象的描绘。诗人以粗犷的线条，略加勾勒，冶炼工人雄伟健壮的形象便跃然纸上。“赧郎”二字用词新颖，颇耐寻味。“赧”，原指因害羞而脸红；这里是指炉火映红人脸。从“赧郎”二字，可以联想到他们健美强壮的体魄和勤劳、(...)
凤箫吟：词牌名。又名《芳草》、《凤楼吟》。陌上初熏：路上散发着草的香气。陌：道路。熏：花草的香气浓烈侵人。绣帏：绣房、闺阁。暗垂珠露：暗暗落下一串串珠(...)

送王补之行风忽作因题四句于舟中拼音解读：

sù sù liáng fēng shēng ，jiā wǒ lín hè qīng 。
nà lǐ shǐ yòng ？huàn nǐ tiān bié wú shèn shì 。wǒ yǔ nǐ zhè fēng shū 。nǐ guò jiāng zhí zhì chì bì lián chéng ，qǐng liú xuán dé qù 。ruò jiàn le xuán dé 。nǐ dào ǎn yuán shuài zài huáng hè lóu shàng ān pái yàn yàn ，qǐng xuán dé gōng guò jiāng fù bì lián huì 。nǐ xiǎo xīn zài yì ，jí qù zǎo lái 。xiǎo jiāng dé lìng 。zé jīn rì lǐng zhe yuán shuài jiāng lìng ，zhí zhì chì bì lián chéng ，qǐng xuán dé gōng guò jiāng fù bì lián huì ，zǒu yī zāo qù 。yún shān shuǐ lù jù wán bèi ，dìng jì pù móu qū tiě qí 。chì bì xiàng yāo xuán dé gōng ，jǐn qǐng zǎo fù bì lián huì 。xuán dé gōng yě 。ruò nǐ bú lái shí ，wàn shì bà lùn ；ruò lái hē ，biàn chā chì yě fēi bú guò zhè dà jiāng qù 。pái bīng bù zhèn yòng xīn jī ，lǔ sù jí qù mò yán chí 。xuán dé ruò fù bì lián huì ，bú hái jīng zhōu bú fàng huí 。jun4 mǎ diāo ān zǐ jǐn páo ，xiōng jīn yā jìn wǔ líng háo 。yǒu rén cǎi wèn zōng hé zǔ ，fù fèng pān lóng shì gù jiāo 。xiǎo guān xìng liú míng bèi ，zì xuán dé ，dà shù lóu sāng rén yě 。mǒu yǒu liǎng bā xiōng dì ，èr xiōng dì xìng guān míng yǔ ，zì yún zhǎng ，shì zhè pú zhōu jiě liáng rén yě ；sān xiōng dì xìng zhāng míng fēi ，zì yì dé ，shì zhè zhuō zhōu fàn yáng rén yě 。ǎn sān rén jié yì zài táo yuán ，céng duì tiān méng shì ：bú qiú tóng rì shēng ，zé qiú dāng rì sǐ ；yī zài sān zài ，yī wáng sān wáng 。ǎn dì xiōng sān rén ，zì cóng nán yáng wò lóng gāng qǐng xià kǒng míng shī fù lái ，bài wéi jun1 shī 。zì bó wàng shāo tún ，shā xià hóu dūn shí wàn xióng bīng ，piàn jiǎ bú huí 。cáo cāo bú shě ，qīn lǐng xióng bīng bǎi wàn ，lái qǔ xīn yě 。mǒu qiǎn kǒng míng jun1 shī ，guò jiāng jié hǎo yú dōng wú ，jiè qǐ jun1 mǎ shù wàn ，bài zhōu yú wéi shuài ，yǔ cáo cāo zhàn yú chì bì ，huǒ shāo bīng bǎi wàn ，dà bài ér huí 。mǒu tún jun1 yú chì bì chéng zhōng ，yǒu ǎn kǒng míng shī fù ，yán xiān qǔ jīng zhōu wéi běn ，hòu tú xī shǔ ，wèi wéi wǎn yǐ 。jīn kǒng míng jun1 shī lǐng yún zhǎng 、zhāng fēi qǔ jīng zhōu qù le ，wèi jiàn huí hái 。xiǎo xiào mén shǒu qù zhě ，kàn yǒu shèn me rén lái 。lǐ huì de 。mǒu nǎi lǔ sù shì yě 。fèng zhe zhōu yú yuán shuài de lìng ，chí zhe shū chéng ，qián lái chì bì lián chéng ，qǐng xuán dé gōng huáng hè lóu shàng fù bì lián huì qù ，kě zǎo lái dào yě 。xiǎo xiào bào fù qù ，yǒu zhōu yú yuán shuài chà lǔ sù chí shū 。zài yú mén shǒu 。lǐ huì de 。nuò ，bào de yuán shuài dé zhī ，yǒu dōng wú guó zhōu yú yuán shuài shǒu xià lǔ sù ，chí shū lái jiàn 。zhōu yú chí shū chéng lái ，bú zhī zhǔ hé yì ？zhe nà xià shū de rén guò lái 。lái zhě hé rén ？xiǎo jiāng nǎi dōng wú guó zhōu yú shǒu xià lǔ sù shì yě 。tài ǎn yuán shuài de jiāng lìng ，chí shū yī fēng ，qǐng (...)
nòng quán zǎi xiàng bú jì míng ，yī xī yì dé yáng yǔ lǐ 。
“chàng yàn rán wèi lè ”sì jù ，yòng le liǎng gè diǎn gù ：yī shì 《hòu hàn shū ·dòu xiàn chuán 》suǒ zǎi dòu xiàn dēng yàn rán shān （jí jīn méng gǔ rén mín gòng hé guó jìng nèi háng ài shān ），kè shí jì gōng ér hái ；èr (...)
běn piān wéi zhù hè ”ān yuǎn lóu ”luò chéng ér zuò 。chún xī shí sān nián （gōng yuán 1186nián ）dōng ，wǔ chāng ān yuǎn lóu jiàn chéng ，jiāng kuí yǔ yǒu rén qián qù yǒu rén qián qù cān jiā luò chéng diǎn lǐ ，zì dù cǐ qǔ yǐ jì shì 。shí nián hòu ，jiāng kuí de péng yǒu zài hàn yáng jiāng biān hái tīng dào gē nǚ men chàng zhè shǒu cí ，bìng néng dào chū cí de běn shì ，jiāng kuí dé zhī hòu hěn yǒu gǎn chù ，biàn bǔ xiě le tí xù 。shàng piàn xiě hǔ chāng ān yuǎn lóu ，yǐ jiāng ”wǔ chāng ān yuǎn lóu chéng ”tí miàn jiǎo zú 。xià piàn zhuǎn rù dēng lóu shū huái 。”cǐ dì ”sì jù ，yòng cuī hào 《huáng hè lóu 》shī yì ，yīn lóu gāo rù yún ér yǒu xiāo jiǔ chū chén zhī xiǎng 。”yù tī ”èr jù yī zhuǎn ，wàng yuǎn shēng chóu 。”tiān yá ”sān jù zài yī zhuǎn ，yǒu huā yǒu jiǔ ，kě zhēng qīng chóu 。”jiǔ ”chéng qián ”hàn “，”huā ”chéng qián ”shū lì ”，yòu guī rù ”luò chéng ”běn tí 。”xī shān ”sān jù ，wǎn qíng qì xiàng ，wēi lù qī wàng zhèn zuò zhī yì 。shàng piàn xiě chuī qìng de shèng kuàng hé lóu guān de táng huáng zhuàng lì 。xià piàn xiě dēng lóu gǎn qíng ，shū xiě ”huā xiāo yīng qì ”de chóu qíng hé duì shèng shuāi dié biàn de lì shǐ rén shēng de kǎi tàn 。quán cí yóu dà dào xiǎo ，yóu yuǎn jí nèi ，cóng wài miàn huán jìng xiě dào lóu ，zài xiě lóu zhōng zhī rén 。xià piàn zé xiě zhǔ tǐ gǎn shòu ，qiē hé cuī hào 《huáng hè lóu 》shī de yì jìng ，quán cí qī wǎn bēi zhuàng 。”yí yǒu cí xiān ”jì yǒu zì fù zhī yì ，yě yǒu tàn xī zhī qíng 。”yù tī ”yǐ xià zé shū fā bú wéi shí zhòng de mǎn qiāng yuàn fèn zhī qíng 。xǔ áng xiāo yì yuē ：”(...)
zhāng jù fù tà ，zì rán suàn bú shàng shì 《shū yú tián 》yī shī de zhuān lì ，dàn shè wèn zì dá 、duì bǐ kuā zhāng zé shì qí dú jù gè xìng de tè sè 。gè zhāng dì èr jù “xiàng wú jū rén ”、“xiàng wú yǐn jiǔ ”、“xiàng wú fú mǎ ”，dì sān jù “qǐ wú jū rén ”、“qǐ wú yǐn jiǔ ”、“qǐ wú fú mǎ ”，dì sì jù “bú rú shū yě ”，dì wǔ jù “xún měi qiě rén ”、“xún měi qiě hǎo ”、“xún měi qiě wǔ ”，xiàng hù jiān yǒu zhè yàng de luó jí guān xì ：dì èr jù fǒu dìng ，dì sān jù fǎn jié ，dì sì jù zuò dá ，dì wǔ jù shù yīn ，tōng guò zì wèn zì dá ，jiāng “xún měi ……”、“bú rú ……”、“xiàng wú ……”（zhēn de jì yīng jun4 yòu ……，rén men dōu bú rú tā ，yīn cǐ xiàng lǐ méi yǒu rén ……）zhè yàng de zhèng cháng shùn xù zuò yī zhuǎn huàn ，dùn jiào qí fēng tū qǐ ，yú wèi qǔ bāo 。chén zhèn 《dú shī shí xiǎo lù 》píng dào ：“píng shuō ān néng jǐng cè ，tū fān tū shé ，bò nòng jìn zhì ，wén bǐ zuì qí 。”wú kǎi shēng 《shī yì huì tōng 》yě shuō ：“àn ，gù zhuàn qí jù ér zì jiě shì zhī ，wén zhāng jiā zhī yì zhì yě 。”duì cǐ miào bǐ dōu qīng yǎn yǒu jiā 。zhè yī shè wèn zì dá de shǒu fǎ ，shí jì shàng yuán chū zhōu rén duì shāng (...)
“yáo shùn dāng zhī yì chán yǔ ，jun1 shī chén xī lóng wéi yú ，quán guī chén xī shǔ biàn hǔ 。”zhè duàn yì lùn xìng hěn qiáng ，hěn xiàng zài zhuī shù zào chéng bié lí de yuán yīn ：jiān xié dāng dào ，guó yùn kān yōu 。jun1 zhǔ yòng chén rú guǒ shī dāng ，dà quán páng luò ，jiù huì xiàng lóng huà wéi kě lián de yú lèi ，ér bǎ quán lì qiè qǔ dào shǒu de yě xīn jiā ，zé huì xiàng shǔ yī yàng biàn chéng chī rén de měng hǔ 。dāng cǐ zhī jì ，jiù shì yáo yì dé chán shùn ，shùn yì dé chán yǔ 。shī rén shuō ：bú yào yǐ wéi wǒ de huà shì wēi yán sǒng tīng 、xiè dú rén men xīn mù zhōng shén shèng de shàng gǔ sān dài ，zhèng zhī diǎn jí ，què yǒu yáo bèi mì mì qiú jìn ，shùn yě sǐ mán huāng zhī shuō ā 。《shǐ jì ·wǔ dì běn jì 》zhèng yì yǐn 《zhú shū jì nián 》zǎi ：yáo nián lǎo dé shuāi wéi shùn suǒ qiú 。《guó yǔ ·lǔ yǔ 》：“shùn qín mín shì ér yě sǐ 。”yóu yú yōu niàn guó shì ，shī rén guān chá lì shǐ zì rán bié jù yī fù yǎn guāng ：yáo yōu qiú 、shùn yě sǐ zhī shuō ，dà gài dōu yǔ shī quán yǒu guān ba ？“jiǔ yí lián mián jiē xiàng sì ，zhòng tóng gū fén jìng hé shì ？”shùn de yǎn zhū yǒu liǎng gè tóng kǒng ，rén chēng zhòng huá 。chuán shuō tā sǐ zài xiāng nán de jiǔ yí shān ，dàn jiǔ zuò shān fēng lián mián xiàng sì ，jiū jìng hé chù shì zhòng huá de zàng shēn zhī dì ne ？chēng shùn mù wéi “gū fén ”，bìng qiě tàn xī sǐ hòu lián fén dì dōu bú néng wéi hòu rén què qiē zhī dào ，gèng xiǎn qī liáng 。bú shì sǐ dé ài mèi ，bú zhì yú rú cǐ 。é huáng 、nǚ yīng èr wèi dì zǐ ，zài lǜ (...)
“wǒ běn chǔ kuáng rén ，fèng gē xiào kǒng qiū 。”qǐ jù jí yòng diǎn ，kāi zōng míng yì biǎo dá xiōng jīn ：wǒ běn lái jiù xiàng chǔ kuáng jiē yú ，gāo chàng fèng gē cháo xiào kǒng qiū 。kǒng zǐ céng qù chǔ guó ，yóu shuō chǔ wáng 。jiē yú zài tā chē páng chàng dào ：“fèng xī fèng xī ，hé dé zhī shuāi ？wǎng zhě bú kě jiàn ，lái zhě yóu kě zhuī ！yǐ ér ！yǐ ér ！jīn zhī cóng zhèng zhě dài ér ！”（《lùn yǔ ?·wēi zǐ 》）cháo xiào kǒng zǐ mí yú zuò guān 。lǐ bái yǐ chǔ kuáng zì bǐ ，biǎo shì le duì zhèng zhì qián tú de shī wàng ，àn shì chū yào xiàng chǔ kuáng nà yàng yóu zhū míng shān qù guò yǐn jū shēng huó 。“fèng gē ”yī diǎn ，yòng yǔ jīng jǐng ，nèi róng shēn kè ，bǎo hán shēn shì zhī gǎn 。jiē zhe shī rén xiě tā lí kāi wǔ chāng dào lú shān ：“shǒu chí lǜ yù zhàng ，cháo bié huáng hè lóu 。wǔ yuè xún xiān bú cí yuǎn ，yī shēng hǎo rù míng shān yóu ”。shī rén yǐ chōng mǎn shén huà chuán shuō de sè cǎi biǎo shù tā de háng chéng (...)
jiē zhe liǎng jù “nǎn láng míng yuè yè ，gē qǔ dòng hán chuān ”，zhuǎn rù duì yě liàn gōng rén xíng xiàng de miáo huì 。shī rén yǐ cū guǎng de xiàn tiáo ，luè jiā gōu lè ，yě liàn gōng rén xióng wěi jiàn zhuàng de xíng xiàng biàn yuè rán zhǐ shàng 。“nǎn láng ”èr zì yòng cí xīn yǐng ，pō nài xún wèi 。“nǎn ”，yuán zhǐ yīn hài xiū ér liǎn hóng ；zhè lǐ shì zhǐ lú huǒ yìng hóng rén liǎn 。cóng “nǎn láng ”èr zì ，kě yǐ lián xiǎng dào tā men jiàn měi qiáng zhuàng de tǐ pò hé qín láo 、(...)
fèng xiāo yín ：cí pái míng 。yòu míng 《fāng cǎo 》、《fèng lóu yín 》。mò shàng chū xūn ：lù shàng sàn fā zhe cǎo de xiāng qì 。mò ：dào lù 。xūn ：huā cǎo de xiāng qì nóng liè qīn rén 。xiù wéi ：xiù fáng 、guī gé 。àn chuí zhū lù ：àn àn luò xià yī chuàn chuàn zhū (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

凤箫吟：词牌名。又名《芳草》、《凤楼吟》。陌上初熏：路上散发着草的香气。陌：道路。熏：花草的香气浓烈侵人。绣帏：绣房、闺阁。暗垂珠露：暗暗落下一串串珠(...)
⑤汪伦：李白的朋友。李白游泾（jīng）县（在今安徽省）桃花潭时，附近贾村的汪伦经常用自己酿的美酒款待李白，两人便由此结下深厚的友谊。历代出版的《李白集》、《唐诗三百首》、《全唐诗》注解，都认定汪伦是李白游历泾县时遇到的一个普通村民，这个观点一直延续至今，今人安徽(...)

相关赏析

美女妖且闲，采桑歧路间。柔条纷冉冉，落叶何翩翩。攘袖见素手，皓腕约金环。……借问女何居，乃在城南端，青楼临大路，高门结重关。容华耀朝(...)
美哉，美哉，忙解阑胸带。鸳鸯枕上口揾腮，直恁么腰肢摆。朦胧笑脸，由他抢白，且宽心权宁耐。姐姐，奶奶，正好向灯前快。
本篇为祝贺”安远楼”落成而作。淳熙十三年（公元1186年）冬，武昌安远楼建成，姜夔与友人前去友人前去参加落成典礼，自度此曲以纪事。十年后，姜夔的朋友在汉阳江边还听到歌女们唱这首词，并能道出词的本事，姜夔得知后很有感触，便补写了题序。上片写琥昌安远楼，已将”武昌安远楼成”题面缴足。下片转入登楼抒怀。”此地”四句，用崔灏《黄鹤楼》诗意，因楼高入云而有潇酒出尘之想。”玉梯”二句一转，望远生愁。”天涯”三句再一转，有花有酒，可争清愁。”酒”承前”汉 “，”花”承前”姝丽”，又归入”落成”本题。”西山”三句，晚晴气象，微露期望振作之意。上片写炊庆的盛况和楼观的堂皇壮丽。下片写登楼感情，抒写”花消英气”的愁情和对盛衰迭变的历史人生的慨叹。全词由大到小，由远及内，从外面环境写到楼，再写楼中之人。下片则写主体感受，切合崔颢《黄鹤楼》诗的意境，全词凄婉悲壮。”宜有词仙”既有自负之意，也有叹息之情。”玉梯”以下则抒发不为时重的满腔怨愤之情。许昂霄译曰：”(...)
章句复沓，自然算不上是《叔于田》一诗的专利，但设问自答、对比夸张则是其独具个性的特色。各章第二句“巷无居人”、“巷无饮酒”、“巷无服马”，第三句“岂无居人”、“岂无饮酒”、“岂无服马”，第四句“不如叔也”，第五句“洵美且仁”、“洵美且好”、“洵美且武”，相互间有这样的逻辑关系：第二句否定，第三句反诘，第四句作答，第五句述因，通过自问自答，将“洵美……”、“不如……”、“巷无……”（真的既英俊又……，人们都不如他，因此巷里没有人……）这样的正常顺序作一转换，顿觉奇峰突起，余味曲包。陈震《读诗识小录》评道：“平说安能警策，突翻突折，簸弄尽致，文笔最奇。”吴闿生《诗义会通》也说：“案，故撰奇句而自解释之，文章家之逸致也。”对此妙笔都青眼有加。这一设问自答的手法，实际上源出周人对商(...)

作者介绍

古成之 宋惠州河源人，徙居增城。字并奭。太宗端拱二年进士。召试馆职，除校书郎。张泳帅蜀，辟知魏城。运米以济饥民，发药以疗疾疫，立乡校，课农桑，俗为之变。真宗咸平中辟知绵竹，卒于官。