君子偕老（君子偕老）

君子偕老（君子偕老）原文：

未见笼云心，谁知负霜骨
在下片里，可以看到作者的化身——龙杖在雷雨交加的太空城里飞翔（杖化为龙，用《后汉书·费长房传》事。韩愈《赤藤杖歌》有“赤龙拔须血淋漓”语），铿地一声，天坛杖顿时化成赤龙腾起，雷声大作，四边山峰黑成了一片。可是他一点也没有忘却人间的赐予，他要降及时雨使田里的禾苗很好生长并得到好收成，他要为人们造福，要让人们过上丰衣足(...)
湘西一杯酒，渺渺红叶换。江东千里云，落落黄犬叹。
足见开头意象的如此崛起，决非偶然。说明作者在目累累邱坟时被激直的对人生的悟发有其焦灼性。作者确是为眼前图景百触目惊心。也正因为这种悟发和焦灼来自眼前的严峻生活图景以及由此而联到的、长期埋葬在诗人记忆仓库中(...)
足见开头意象的如此崛起，决非偶然。说明作者在目累累邱坟时被激直的对人生的悟发有其焦灼性。作者确是为眼前图景百触目惊心。也正因为这种悟发和焦灼来自眼前的严峻生活图景以及由此而联到的、长期埋葬在诗人记忆仓库中(...)
第二部分（从“御史府中乌夜啼”到“燕歌赵舞为君开”）主要以市井娼家为中心，写形形色色人物的夜生活。《汉书·朱博传》说长安御史府中柏树上有乌鸦栖息数以千计，《史记·汲郑列传》说翟公为廷尉罢官后门可罗雀，这部分开始二句即活用典故。“乌夜啼”与“隐隐朱城临玉道，遥遥翠幰没金堤”写出黄昏景象，表明时间进入暮夜。“雀欲栖”则暗示御史、廷尉一类执法官门庭冷落，没有权力。夜长安遂成为“冒险家”的乐园，这里有挟弹飞鹰的浪荡公子，有暗算公吏的不法少年（汉代长安少年有谋杀官吏为人报仇的组织，行动前设赤白黑三种弹丸，摸取以分派任务，故称“探丸借客”），有仗剑行游的侠客……这些白天各在一方的人气味相投，似乎邀约好一样，夜来都在娼家聚会了。用“桃李蹊”指娼家，不特因桃李可喻艳色，而且因“桃李不言，下自成蹊”的成语，暗示那也是人来人往、别有一种闹热的去处。人们在这里迷恋歌舞，陶醉于氛氲的口香，拜倒在紫罗裙下。娼门内“北堂夜夜人如月”，表面上看青春可以永葆；娼门外“南陌朝朝骑似云”，表面上看门庭不会冷落。这里点出从“夜”到“朝”，与前一部分“龙含”二句点出从“朝”到“晚”，时间上彼此连续，可见长安人的享乐是夜以继日，周而复始。长安街道纵横，市面繁荣，而娼家特多（“南陌北堂连北里”），几成“社交中心”。除了上述几种逍遥人物，还有大批禁军军官（“金吾”）玩忽职守来此饮酒取乐。这里是各种“货色”的大展览。《史记·滑稽列传》写道：“日暮酒阑，合尊促坐，男女同席，履舄交错。杯盘狼藉，堂上烛灭”，“罗襦襟解，微闻芗（香）泽”，这里“罗襦宝带为君解”，即用其一二字暗示同样场面。古时燕赵二国歌舞发达且多佳人，故又以“燕歌赵舞”极写其声色娱乐。这部分里，长安各色人物摇镜头式地一幕幕出现，闻一多曾说：“通过‘五剧三条’的‘弱柳青槐’来‘共宿娼家桃李蹊’。诚然，这不是一场美丽的热闹。但这颠狂中有战栗，堕落中有灵性。”决非贫血而萎靡的宫体诗所可比拟。
此词怀古感事。作者本为宋人，盖有伤于北宋王朝之覆灭，南宋偏安江左，中原恢复无望。上片痛国家沦陷，下片悲人民流离。南朝诸代，国祚短促，相继灭亡，本属伤心之事。而统治者不以此为鉴，还在唱《后庭花》那样的靡靡之音，荒淫无度，宜其重蹈覆辙之祸。当日中州甲第，久易主人；南国佳人，香消尘梦。商女琵琶，弹不尽沦落生涯；司马衫袖，湿多少同情眼(...)

君子偕老（君子偕老）拼音解读：

wèi jiàn lóng yún xīn ，shuí zhī fù shuāng gǔ
zài xià piàn lǐ ，kě yǐ kàn dào zuò zhě de huà shēn ——lóng zhàng zài léi yǔ jiāo jiā de tài kōng chéng lǐ fēi xiáng （zhàng huà wéi lóng ，yòng 《hòu hàn shū ·fèi zhǎng fáng chuán 》shì 。hán yù 《chì téng zhàng gē 》yǒu “chì lóng bá xū xuè lín lí ”yǔ ），kēng dì yī shēng ，tiān tán zhàng dùn shí huà chéng chì lóng téng qǐ ，léi shēng dà zuò ，sì biān shān fēng hēi chéng le yī piàn 。kě shì tā yī diǎn yě méi yǒu wàng què rén jiān de cì yǔ ，tā yào jiàng jí shí yǔ shǐ tián lǐ de hé miáo hěn hǎo shēng zhǎng bìng dé dào hǎo shōu chéng ，tā yào wéi rén men zào fú ，yào ràng rén men guò shàng fēng yī zú (...)
xiāng xī yī bēi jiǔ ，miǎo miǎo hóng yè huàn 。jiāng dōng qiān lǐ yún ，luò luò huáng quǎn tàn 。
zú jiàn kāi tóu yì xiàng de rú cǐ jué qǐ ，jué fēi ǒu rán 。shuō míng zuò zhě zài mù lèi lèi qiū fén shí bèi jī zhí de duì rén shēng de wù fā yǒu qí jiāo zhuó xìng 。zuò zhě què shì wéi yǎn qián tú jǐng bǎi chù mù jīng xīn 。yě zhèng yīn wéi zhè zhǒng wù fā hé jiāo zhuó lái zì yǎn qián de yán jun4 shēng huó tú jǐng yǐ jí yóu cǐ ér lián dào de 、zhǎng qī mái zàng zài shī rén jì yì cāng kù zhōng (...)
zú jiàn kāi tóu yì xiàng de rú cǐ jué qǐ ，jué fēi ǒu rán 。shuō míng zuò zhě zài mù lèi lèi qiū fén shí bèi jī zhí de duì rén shēng de wù fā yǒu qí jiāo zhuó xìng 。zuò zhě què shì wéi yǎn qián tú jǐng bǎi chù mù jīng xīn 。yě zhèng yīn wéi zhè zhǒng wù fā hé jiāo zhuó lái zì yǎn qián de yán jun4 shēng huó tú jǐng yǐ jí yóu cǐ ér lián dào de 、zhǎng qī mái zàng zài shī rén jì yì cāng kù zhōng (...)
dì èr bù fèn （cóng “yù shǐ fǔ zhōng wū yè tí ”dào “yàn gē zhào wǔ wéi jun1 kāi ”）zhǔ yào yǐ shì jǐng chāng jiā wéi zhōng xīn ，xiě xíng xíng sè sè rén wù de yè shēng huó 。《hàn shū ·zhū bó chuán 》shuō zhǎng ān yù shǐ fǔ zhōng bǎi shù shàng yǒu wū yā qī xī shù yǐ qiān jì ，《shǐ jì ·jí zhèng liè chuán 》shuō zhái gōng wéi tíng wèi bà guān hòu mén kě luó què ，zhè bù fèn kāi shǐ èr jù jí huó yòng diǎn gù 。“wū yè tí ”yǔ “yǐn yǐn zhū chéng lín yù dào ，yáo yáo cuì xiǎn méi jīn dī ”xiě chū huáng hūn jǐng xiàng ，biǎo míng shí jiān jìn rù mù yè 。“què yù qī ”zé àn shì yù shǐ 、tíng wèi yī lèi zhí fǎ guān mén tíng lěng luò ，méi yǒu quán lì 。yè zhǎng ān suí chéng wéi “mào xiǎn jiā ”de lè yuán ，zhè lǐ yǒu jiā dàn fēi yīng de làng dàng gōng zǐ ，yǒu àn suàn gōng lì de bú fǎ shǎo nián （hàn dài zhǎng ān shǎo nián yǒu móu shā guān lì wéi rén bào chóu de zǔ zhī ，háng dòng qián shè chì bái hēi sān zhǒng dàn wán ，mō qǔ yǐ fèn pài rèn wù ，gù chēng “tàn wán jiè kè ”），yǒu zhàng jiàn háng yóu de xiá kè ……zhè xiē bái tiān gè zài yī fāng de rén qì wèi xiàng tóu ，sì hū yāo yuē hǎo yī yàng ，yè lái dōu zài chāng jiā jù huì le 。yòng “táo lǐ qī ”zhǐ chāng jiā ，bú tè yīn táo lǐ kě yù yàn sè ，ér qiě yīn “táo lǐ bú yán ，xià zì chéng qī ”de chéng yǔ ，àn shì nà yě shì rén lái rén wǎng 、bié yǒu yī zhǒng nào rè de qù chù 。rén men zài zhè lǐ mí liàn gē wǔ ，táo zuì yú fēn yūn de kǒu xiāng ，bài dǎo zài zǐ luó qún xià 。chāng mén nèi “běi táng yè yè rén rú yuè ”，biǎo miàn shàng kàn qīng chūn kě yǐ yǒng bǎo ；chāng mén wài “nán mò cháo cháo qí sì yún ”，biǎo miàn shàng kàn mén tíng bú huì lěng luò 。zhè lǐ diǎn chū cóng “yè ”dào “cháo ”，yǔ qián yī bù fèn “lóng hán ”èr jù diǎn chū cóng “cháo ”dào “wǎn ”，shí jiān shàng bǐ cǐ lián xù ，kě jiàn zhǎng ān rén de xiǎng lè shì yè yǐ jì rì ，zhōu ér fù shǐ 。zhǎng ān jiē dào zòng héng ，shì miàn fán róng ，ér chāng jiā tè duō （“nán mò běi táng lián běi lǐ ”），jǐ chéng “shè jiāo zhōng xīn ”。chú le shàng shù jǐ zhǒng xiāo yáo rén wù ，hái yǒu dà pī jìn jun1 jun1 guān （“jīn wú ”）wán hū zhí shǒu lái cǐ yǐn jiǔ qǔ lè 。zhè lǐ shì gè zhǒng “huò sè ”de dà zhǎn lǎn 。《shǐ jì ·huá jī liè chuán 》xiě dào ：“rì mù jiǔ lán ，hé zūn cù zuò ，nán nǚ tóng xí ，lǚ xì jiāo cuò 。bēi pán láng jiè ，táng shàng zhú miè ”，“luó rú jīn jiě ，wēi wén xiāng （xiāng ）zé ”，zhè lǐ “luó rú bǎo dài wéi jun1 jiě ”，jí yòng qí yī èr zì àn shì tóng yàng chǎng miàn 。gǔ shí yàn zhào èr guó gē wǔ fā dá qiě duō jiā rén ，gù yòu yǐ “yàn gē zhào wǔ ”jí xiě qí shēng sè yú lè 。zhè bù fèn lǐ ，zhǎng ān gè sè rén wù yáo jìng tóu shì dì yī mù mù chū xiàn ，wén yī duō céng shuō ：“tōng guò ‘wǔ jù sān tiáo ’de ‘ruò liǔ qīng huái ’lái ‘gòng xiǔ chāng jiā táo lǐ qī ’。chéng rán ，zhè bú shì yī chǎng měi lì de rè nào 。dàn zhè diān kuáng zhōng yǒu zhàn lì ，duò luò zhōng yǒu líng xìng 。”jué fēi pín xuè ér wěi mí de gōng tǐ shī suǒ kě bǐ nǐ 。
cǐ cí huái gǔ gǎn shì 。zuò zhě běn wéi sòng rén ，gài yǒu shāng yú běi sòng wáng cháo zhī fù miè ，nán sòng piān ān jiāng zuǒ ，zhōng yuán huī fù wú wàng 。shàng piàn tòng guó jiā lún xiàn ，xià piàn bēi rén mín liú lí 。nán cháo zhū dài ，guó zuò duǎn cù ，xiàng jì miè wáng ，běn shǔ shāng xīn zhī shì 。ér tǒng zhì zhě bú yǐ cǐ wéi jiàn ，hái zài chàng 《hòu tíng huā 》nà yàng de mí mí zhī yīn ，huāng yín wú dù ，yí qí zhòng dǎo fù zhé zhī huò 。dāng rì zhōng zhōu jiǎ dì ，jiǔ yì zhǔ rén ；nán guó jiā rén ，xiāng xiāo chén mèng 。shāng nǚ pí pá ，dàn bú jìn lún luò shēng yá ；sī mǎ shān xiù ，shī duō shǎo tóng qíng yǎn (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

此词怀古感事。作者本为宋人，盖有伤于北宋王朝之覆灭，南宋偏安江左，中原恢复无望。上片痛国家沦陷，下片悲人民流离。南朝诸代，国祚短促，相继灭亡，本属伤心之事。而统治者不以此为鉴，还在唱《后庭花》那样的靡靡之音，荒淫无度，宜其重蹈覆辙之祸。当日中州甲第，久易主人；南国佳人，香消尘梦。商女琵琶，弹不尽沦落生涯；司马衫袖，湿多少同情眼(...)
波上马嘶看棹去，柳边人歇待船归。

相关赏析

某乃黄鲁直是也，这个乃是佛印禅师。今有子瞻贬在黄州，今遇七月十五日良夜，令人置一只船儿，安排酒肴，请子瞻共俺二人夜游赤壁。令人去请子瞻来也。鲁直，趁此风清月白，正好游赏也。既然如此，我和你江边等侯，走一遭去。秋风飐飐响重重，乡里阿姐嫁了个村老公。村老公立地似弯弓，存地似弹弓，立地似掬弓。头笼重(...)
这茶呵采的是一旗半枪，来从五岭三湘。泛一瓯瑞雪香，生两腋松风响，润不得七碗枯肠。辜负一醉无忧老杜康，谁信您卢仝健忘。您每各自安置，我待睡也。俺每都陪先生，怎敢舍的先生孤孤忄西忄西、凄凄冷冷的。
雨本不猛，旋即放晴故曰“小楼西角断虹明”。断虹一弯，忽现云际，则晚晴之美，无以复加处又加一重至美。又只下一“明”字，而断虹之美，斜阳之美，雨后晚晴的碧空如洗之美，被此一“明”字写尽，因为它表现了极其丰富的光线、色彩、时间，境界深远。
楚关带秦陇。

作者介绍

陈奎 （?—1525）明江西南昌人，字文表。弘治十二年进士。授广济知县，召拜监察御史，以忤刘瑾意，下诏狱，久之得白。历山西按察副使、河南按察使、山东右布政使，官至广西左布政使。