虞美人

虞美人原文：

过片“似共梅花语，尚有寻芳侣”说的是既然无人欣赏芳馨，这脉脉的幽兰似乎只有梅花才堪共语了，但寂寞的深山中，也许还有探(...)
好姻缘休到别离恨，只恐怕两下里魂牵梦引。我罗衫衤肯儿宽，你唐
作者在诗中极言王子王孙在战乱中颠沛流离，遭受种种苦楚，既寄予了深深的同情，又含蓄地规劝统治者应居安思危，不可一味贪图享乐，致使子孙也无法遮顾，可悲可叹。全诗词色古泽，气魄宏大。前人评价这(...)
 《忆扬州》是一首怀人的作品，但标题却不明题怀人，而偏说怀地。诗人并不着力描写这座“绿扬城郭”的宜人风物，而是以离恨千端的绵绵情怀，追忆当日的别情。不写自己的殷切怀念，而写远人的别时音容，以往日远人的情重，衬出诗人自己情怀的不堪，这是深一层的写法。 前两句“萧娘脸薄难胜泪，桃叶眉尖易觉愁”，极写当日的别离景象。所谓“相见时难别亦难”，“萧娘”、“桃叶”均代指所思；“愁眉”、“泪眼”似是重复，而用一个“难”字和一个“易”字表达出来，不但不显得累赘，反而有反复留连、无限萦怀之感。当日的愁眉，当日的泪眼，以及当日的惨痛心情，都作成别离后无穷的思念。 后两句“天下三分明月夜，二分无赖是扬州”，在这思念殷切的时候，诗人唯觉一片惆怅，没有可以诉说的人，于是，抬头而见月，但此月偏偏又是当时扬州照人离别之月，更加助愁添恨。虽然时光冲淡了当日的凄苦，却割不断缠绵的思念。这种挣不断、解不开的心绪，本与明月无关，但它曾照过离人的泪眼，好比对人有情，而离别后偏偏照着愁人，又好像无动于衷，这便显得“可憎”。诗人在深夜抬头望月的时候，原本欲解脱这一段愁思，却想不到月光又来缠人，所以说“明月无赖”。“无赖”二字，原本有褒和贬的两重意义，这里因明月恼人，有抱怨的意思。但后世因为惊赏这种扬州明月的新奇形象，就离开了诗人原意，把它截下来只作为描写扬州夜月的传神警句来欣赏，这时的“无赖”二字又成为爱极的昵称了。这也是形象有时会大于作者构思的一例。 古人律体绝句的结尾处，有时用一种叫做“一笔荡开”的方法，往往会产生一种“寄意无穷”的效果。这首诗所不同的，是它不在第四句用，而在第三句时即已“荡开”。说愁眉，说泪眼，虽然作者余情未尽，而其他的事情已不必增添，于是忽然揽入一轮明月，以写无可奈何的情态，体现了构思的险谲。这两句看似将全诗截为两段，实际上则是欲断不断，题中用“忆”字，将全诗连贯起来，依然是“剪不断，理还乱”的“别是一般滋味”。本来月光普照，遍及人寰，并不偏宠扬州。而扬州的魅力，也不是仅在月色。诗为传神，有时似乎违反常理，却能深入事理骨髓。“三分”、“无赖”的奇幻设想，也有它的渊源与影响。《论语》中有“三分天下有其二以服事殷勤。”不过这是赞颂周文王的句子，没有半点诗意。谢灵运说：“天下才有一石，曹子建独占八斗，我得一斗，天下共分一斗。”而徐凝这首诗中的“三分之二”不但是诗意的，而且是新奇的。这些数目字，都不可以常理而论，而具有很强的艺术效果，致使后世之人对扬州的向往如醉如痴，“二分明月”成为扬州的代称。此后宋人苏轼的《水龙吟·和章质夫杨花》中“春色三分，二分尘土，一分流水”也不逊色。至于“月色无赖”，后世如王安石“春色恼人眠不得，月移花影上栏杆”中的“春色恼人”，即运用了同一手笔。 诗人把扬州明月写到了入神的地步，并用“无赖”之“明月”，把扬州装点出无限的风姿，与《忆扬州》的标题吻合无间，使人向往扬州的美好。这也许是诗人有意的安排，这种大胆的艺术构思所产生的效果，令人为之惊叹。 
那些京都的人士，狐皮袍子亮黄黄。他们容貌不曾改，说出话来像文章。行为遵循西周礼，正是万民所希望。(...)
你道他眉下无眼筋，你道他兀那口边厢有饿纹。可不道马向那群中觑，陈虎口床我则理会得人居在贫内亲。可惜偌多钱与了这厮，他那里是个掌财的？你将他来恶抢问，他如今身遭危困。你将他恶语喷，他将你来死记恨。恩共仇您两个人，是和非俺三处分，怎劈手里便夺了他银？嗨！陈虎，我恰才与了他些钱钞，你劈手里夺将来。知道的便是你夺了，有那不知道的，只说那张员外与了人些钱钞，又着劈手的夺将去。
作品虽以大量篇幅写一女子，但是全篇的主题却是表现爱恋这个女子的一位男子的相思之情；女子的形象，仅是在这位男子的想象中出现的。这是词的成功之处。词的上片，全以虚拟之笔，想象女子在春日思念男主人公的情状。虽是虚写，却逼真细致，情景历历，宛然在目。首先，作者即描写那个女子所独自居住的环境。那是一个幽深静谧的小小院落。由于情人的远离，这深闺之中没有了欢声笑语，因而日间气氛空寂得令人难耐。更可恼的是，时当春日，天气冷暖阴晴没个准，使人觉得心绪也愈发烦乱了。天气之阴晴不定，暗喻女子思念情人时心情的起伏变化，意思极为含蓄。“春未足，闺愁难寄，琴心谁与？”接下来三句，由景入情，正面点出女子的(...)
是如此英雄辛苦。知从前、几个适齐去鲁。一剑西风，大海鱼龙掀舞。自来多被清谈误。把刘琨、埋没千古。扣舷一笑，夕阳西下，大江东去。
以下八句是感事。正由于朝廷政治黑暗，危机四伏，所以追思唐太宗时代。“回首叫虞舜，苍梧云正愁。”塔在(...)

虞美人拼音解读：

guò piàn “sì gòng méi huā yǔ ，shàng yǒu xún fāng lǚ ”shuō de shì jì rán wú rén xīn shǎng fāng xīn ，zhè mò mò de yōu lán sì hū zhī yǒu méi huā cái kān gòng yǔ le ，dàn jì mò de shēn shān zhōng ，yě xǔ hái yǒu tàn (...)
hǎo yīn yuán xiū dào bié lí hèn ，zhī kǒng pà liǎng xià lǐ hún qiān mèng yǐn 。wǒ luó shān yī kěn ér kuān ，nǐ táng
zuò zhě zài shī zhōng jí yán wáng zǐ wáng sūn zài zhàn luàn zhōng diān pèi liú lí ，zāo shòu zhǒng zhǒng kǔ chǔ ，jì jì yǔ le shēn shēn de tóng qíng ，yòu hán xù dì guī quàn tǒng zhì zhě yīng jū ān sī wēi ，bú kě yī wèi tān tú xiǎng lè ，zhì shǐ zǐ sūn yě wú fǎ zhē gù ，kě bēi kě tàn 。quán shī cí sè gǔ zé ，qì pò hóng dà 。qián rén píng jià zhè (...)
 《yì yáng zhōu 》shì yī shǒu huái rén de zuò pǐn ，dàn biāo tí què bú míng tí huái rén ，ér piān shuō huái dì 。shī rén bìng bú zhe lì miáo xiě zhè zuò “lǜ yáng chéng guō ”de yí rén fēng wù ，ér shì yǐ lí hèn qiān duān de mián mián qíng huái ，zhuī yì dāng rì de bié qíng 。bú xiě zì jǐ de yīn qiē huái niàn ，ér xiě yuǎn rén de bié shí yīn róng ，yǐ wǎng rì yuǎn rén de qíng zhòng ，chèn chū shī rén zì jǐ qíng huái de bú kān ，zhè shì shēn yī céng de xiě fǎ 。 qián liǎng jù “xiāo niáng liǎn báo nán shèng lèi ，táo yè méi jiān yì jiào chóu ”，jí xiě dāng rì de bié lí jǐng xiàng 。suǒ wèi “xiàng jiàn shí nán bié yì nán ”，“xiāo niáng ”、“táo yè ”jun1 dài zhǐ suǒ sī ；“chóu méi ”、“lèi yǎn ”sì shì zhòng fù ，ér yòng yī gè “nán ”zì hé yī gè “yì ”zì biǎo dá chū lái ，bú dàn bú xiǎn dé lèi zhuì ，fǎn ér yǒu fǎn fù liú lián 、wú xiàn yíng huái zhī gǎn 。dāng rì de chóu méi ，dāng rì de lèi yǎn ，yǐ jí dāng rì de cǎn tòng xīn qíng ，dōu zuò chéng bié lí hòu wú qióng de sī niàn 。 hòu liǎng jù “tiān xià sān fèn míng yuè yè ，èr fèn wú lài shì yáng zhōu ”，zài zhè sī niàn yīn qiē de shí hòu ，shī rén wéi jiào yī piàn chóu chàng ，méi yǒu kě yǐ sù shuō de rén ，yú shì ，tái tóu ér jiàn yuè ，dàn cǐ yuè piān piān yòu shì dāng shí yáng zhōu zhào rén lí bié zhī yuè ，gèng jiā zhù chóu tiān hèn 。suī rán shí guāng chōng dàn le dāng rì de qī kǔ ，què gē bú duàn chán mián de sī niàn 。zhè zhǒng zhèng bú duàn 、jiě bú kāi de xīn xù ，běn yǔ míng yuè wú guān ，dàn tā céng zhào guò lí rén de lèi yǎn ，hǎo bǐ duì rén yǒu qíng ，ér lí bié hòu piān piān zhào zhe chóu rén ，yòu hǎo xiàng wú dòng yú zhōng ，zhè biàn xiǎn dé “kě zēng ”。shī rén zài shēn yè tái tóu wàng yuè de shí hòu ，yuán běn yù jiě tuō zhè yī duàn chóu sī ，què xiǎng bú dào yuè guāng yòu lái chán rén ，suǒ yǐ shuō “míng yuè wú lài ”。“wú lài ”èr zì ，yuán běn yǒu bāo hé biǎn de liǎng zhòng yì yì ，zhè lǐ yīn míng yuè nǎo rén ，yǒu bào yuàn de yì sī 。dàn hòu shì yīn wéi jīng shǎng zhè zhǒng yáng zhōu míng yuè de xīn qí xíng xiàng ，jiù lí kāi le shī rén yuán yì ，bǎ tā jié xià lái zhī zuò wéi miáo xiě yáng zhōu yè yuè de chuán shén jǐng jù lái xīn shǎng ，zhè shí de “wú lài ”èr zì yòu chéng wéi ài jí de nì chēng le 。zhè yě shì xíng xiàng yǒu shí huì dà yú zuò zhě gòu sī de yī lì 。 gǔ rén lǜ tǐ jué jù de jié wěi chù ，yǒu shí yòng yī zhǒng jiào zuò “yī bǐ dàng kāi ”de fāng fǎ ，wǎng wǎng huì chǎn shēng yī zhǒng “jì yì wú qióng ”de xiào guǒ 。zhè shǒu shī suǒ bú tóng de ，shì tā bú zài dì sì jù yòng ，ér zài dì sān jù shí jí yǐ “dàng kāi ”。shuō chóu méi ，shuō lèi yǎn ，suī rán zuò zhě yú qíng wèi jìn ，ér qí tā de shì qíng yǐ bú bì zēng tiān ，yú shì hū rán lǎn rù yī lún míng yuè ，yǐ xiě wú kě nài hé de qíng tài ，tǐ xiàn le gòu sī de xiǎn jué 。zhè liǎng jù kàn sì jiāng quán shī jié wéi liǎng duàn ，shí jì shàng zé shì yù duàn bú duàn ，tí zhōng yòng “yì ”zì ，jiāng quán shī lián guàn qǐ lái ，yī rán shì “jiǎn bú duàn ，lǐ hái luàn ”de “bié shì yī bān zī wèi ”。běn lái yuè guāng pǔ zhào ，biàn jí rén huán ，bìng bú piān chǒng yáng zhōu 。ér yáng zhōu de mèi lì ，yě bú shì jǐn zài yuè sè 。shī wéi chuán shén ，yǒu shí sì hū wéi fǎn cháng lǐ ，què néng shēn rù shì lǐ gǔ suǐ 。“sān fèn ”、“wú lài ”de qí huàn shè xiǎng ，yě yǒu tā de yuān yuán yǔ yǐng xiǎng 。《lùn yǔ 》zhōng yǒu “sān fèn tiān xià yǒu qí èr yǐ fú shì yīn qín 。”bú guò zhè shì zàn sòng zhōu wén wáng de jù zǐ ，méi yǒu bàn diǎn shī yì 。xiè líng yùn shuō ：“tiān xià cái yǒu yī shí ，cáo zǐ jiàn dú zhàn bā dòu ，wǒ dé yī dòu ，tiān xià gòng fèn yī dòu 。”ér xú níng zhè shǒu shī zhōng de “sān fèn zhī èr ”bú dàn shì shī yì de ，ér qiě shì xīn qí de 。zhè xiē shù mù zì ，dōu bú kě yǐ cháng lǐ ér lùn ，ér jù yǒu hěn qiáng de yì shù xiào guǒ ，zhì shǐ hòu shì zhī rén duì yáng zhōu de xiàng wǎng rú zuì rú chī ，“èr fèn míng yuè ”chéng wéi yáng zhōu de dài chēng 。cǐ hòu sòng rén sū shì de 《shuǐ lóng yín ·hé zhāng zhì fū yáng huā 》zhōng “chūn sè sān fèn ，èr fèn chén tǔ ，yī fèn liú shuǐ ”yě bú xùn sè 。zhì yú “yuè sè wú lài ”，hòu shì rú wáng ān shí “chūn sè nǎo rén mián bú dé ，yuè yí huā yǐng shàng lán gǎn ”zhōng de “chūn sè nǎo rén ”，jí yùn yòng le tóng yī shǒu bǐ 。 shī rén bǎ yáng zhōu míng yuè xiě dào le rù shén de dì bù ，bìng yòng “wú lài ”zhī “míng yuè ”，bǎ yáng zhōu zhuāng diǎn chū wú xiàn de fēng zī ，yǔ 《yì yáng zhōu 》de biāo tí wěn hé wú jiān ，shǐ rén xiàng wǎng yáng zhōu de měi hǎo 。zhè yě xǔ shì shī rén yǒu yì de ān pái ，zhè zhǒng dà dǎn de yì shù gòu sī suǒ chǎn shēng de xiào guǒ ，lìng rén wéi zhī jīng tàn 。 
nà xiē jīng dōu de rén shì ，hú pí páo zǐ liàng huáng huáng 。tā men róng mào bú céng gǎi ，shuō chū huà lái xiàng wén zhāng 。háng wéi zūn xún xī zhōu lǐ ，zhèng shì wàn mín suǒ xī wàng 。(...)
nǐ dào tā méi xià wú yǎn jīn ，nǐ dào tā wū nà kǒu biān xiāng yǒu è wén 。kě bú dào mǎ xiàng nà qún zhōng qù ，chén hǔ kǒu chuáng wǒ zé lǐ huì dé rén jū zài pín nèi qīn 。kě xī ruò duō qián yǔ le zhè sī ，tā nà lǐ shì gè zhǎng cái de ？nǐ jiāng tā lái è qiǎng wèn ，tā rú jīn shēn zāo wēi kùn 。nǐ jiāng tā è yǔ pēn ，tā jiāng nǐ lái sǐ jì hèn 。ēn gòng chóu nín liǎng gè rén ，shì hé fēi ǎn sān chù fèn ，zěn pī shǒu lǐ biàn duó le tā yín ？hēi ！chén hǔ ，wǒ qià cái yǔ le tā xiē qián chāo ，nǐ pī shǒu lǐ duó jiāng lái 。zhī dào de biàn shì nǐ duó le ，yǒu nà bú zhī dào de ，zhī shuō nà zhāng yuán wài yǔ le rén xiē qián chāo ，yòu zhe pī shǒu de duó jiāng qù 。
zuò pǐn suī yǐ dà liàng piān fú xiě yī nǚ zǐ ，dàn shì quán piān de zhǔ tí què shì biǎo xiàn ài liàn zhè gè nǚ zǐ de yī wèi nán zǐ de xiàng sī zhī qíng ；nǚ zǐ de xíng xiàng ，jǐn shì zài zhè wèi nán zǐ de xiǎng xiàng zhōng chū xiàn de 。zhè shì cí de chéng gōng zhī chù 。cí de shàng piàn ，quán yǐ xū nǐ zhī bǐ ，xiǎng xiàng nǚ zǐ zài chūn rì sī niàn nán zhǔ rén gōng de qíng zhuàng 。suī shì xū xiě ，què bī zhēn xì zhì ，qíng jǐng lì lì ，wǎn rán zài mù 。shǒu xiān ，zuò zhě jí miáo xiě nà gè nǚ zǐ suǒ dú zì jū zhù de huán jìng 。nà shì yī gè yōu shēn jìng mì de xiǎo xiǎo yuàn luò 。yóu yú qíng rén de yuǎn lí ，zhè shēn guī zhī zhōng méi yǒu le huān shēng xiào yǔ ，yīn ér rì jiān qì fēn kōng jì dé lìng rén nán nài 。gèng kě nǎo de shì ，shí dāng chūn rì ，tiān qì lěng nuǎn yīn qíng méi gè zhǔn ，shǐ rén jiào dé xīn xù yě yù fā fán luàn le 。tiān qì zhī yīn qíng bú dìng ，àn yù nǚ zǐ sī niàn qíng rén shí xīn qíng de qǐ fú biàn huà ，yì sī jí wéi hán xù 。“chūn wèi zú ，guī chóu nán jì ，qín xīn shuí yǔ ？”jiē xià lái sān jù ，yóu jǐng rù qíng ，zhèng miàn diǎn chū nǚ zǐ de (...)
shì rú cǐ yīng xióng xīn kǔ 。zhī cóng qián 、jǐ gè shì qí qù lǔ 。yī jiàn xī fēng ，dà hǎi yú lóng xiān wǔ 。zì lái duō bèi qīng tán wù 。bǎ liú kūn 、mái méi qiān gǔ 。kòu xián yī xiào ，xī yáng xī xià ，dà jiāng dōng qù 。
yǐ xià bā jù shì gǎn shì 。zhèng yóu yú cháo tíng zhèng zhì hēi àn ，wēi jī sì fú ，suǒ yǐ zhuī sī táng tài zōng shí dài 。“huí shǒu jiào yú shùn ，cāng wú yún zhèng chóu 。”tǎ zài (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

以下八句是感事。正由于朝廷政治黑暗，危机四伏，所以追思唐太宗时代。“回首叫虞舜，苍梧云正愁。”塔在(...)
纵观全词，诗人以物喻人，托物言志，巧借饱受摧残、花粉犹香的梅花，比喻自己虽终生坎坷，绝不媚俗的忠贞(...)
京洛风尘远，褒斜烟露深。北游君似智，南飞我异禽。
从第八、九章所述来看，作者男尊女卑的思想是很严重的。生男，“载寝之床，载衣之裳，载弄之璋”，而且预祝他将来为“室家君王”；生女，“载寝之地，载衣之(...)

相关赏析

颔联“万里鸣刁斗，三军出井陉 ”，描写军队行进中的气势。刁斗，军中用具，白天用来烧饭，夜间用于打更报警，把它写进诗中，富于实感地表现了军营的生活情景。中间又以一个“鸣”字突出听觉，使人如闻一路军声震天，外加“万里”二字修饰，更显得声势浩大，军威显赫 。“万里”句由物见人，借助听觉渲染出征的气势 ，“三军”句则正面写人，诗人仿佛亲眼目睹这位将军率领三军正浩浩荡荡奔赴边陲。“井陉 ”，即井陉口，又(...)
因后世有肃穆一词，往往容易导致诗中“肃肃”、“穆穆”属同义或近义的误会。其实两词含义用来颇有区别。“肃肃”是说助祭诸侯态度之恭敬，不仅是对祭祀对象——当时周天子的已故祖先，而且是对居祭祀中心地位的周天子本人；“穆穆”则既表周天子祭祀的端庄态度，又表其形态的盛美与威严。这样理解，二词分别用于助祭者（诸侯）、主祭者（天子），方可谓恰如其分。而那些丰盛的祭品（广牡），或为天子自备，或为诸侯所献，在庄严的颂乐声中，由诸侯协助天子陈列供奉。一(...)
看白云苍狗，无心者、变化虚空。
这篇仅有76字的短文，浑然一体。全文未分段落，但可以分三个层次来赏析(...)
那些京都的人士，狐皮袍子亮黄黄。他们容貌不曾改，说出话来像文章。行为遵循西周礼，正是万民所希望。(...)
41.雄兔脚扑朔，雌兔眼迷离：据说，提着兔子的耳朵悬在半空时，雄兔两只前脚时时动弹，雌兔两只眼睛时常眯着，所以容易辨认。扑朔，爬搔。迷离，眯着眼。

作者介绍

汪思温 （1077—1157）宋明州鄞县人，字汝直。汪洙子。徽宗政和二年，以太学上舍生中进士。授登封县尉。历提举江西盐茶公事、知衢州、湖州，官至太府少卿、权知临安府、两浙转运副使。器资精悍，居官任事，修水利，平狱讼，颇有政绩。割田以助乡里士族之贫者，为乡里倡。